[Fic Harry Potter : Felcliffe] #AskmakeStory โอกาส

 

 

»»»» โอกาส

 

#AskmakeStoryChallenge

Fandom : Harry Potter

Pairing : Tom Felton (Draco Malfoy) x Daniel Radcliffe (Harry Potter) | DMHP / Felcliffe

 

---

 

 

เสียงสเลทฟิล์มสับเข้าหาพร้อมเสียงของผู้กำกับสั่งคัทดังลั่นพื้นที่ในสตูดิโอ เกิดความเงียบชั่วอึดใจหนึ่งก่อนที่อีกไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นจะเกิดเสียงเฮไชโยโห่ร้องตามออกมาจากผู้คนหลายร้อยชีวิตในสตูดิโอแห่งนี้

 

ไม่นานนักก็เริ่มตามมาด้วยเสียงสะอื้นไห้เบาๆ จากหนึ่งเสียงก็เพิ่มเป็นสองเป็นสี่และเพิ่มตามๆ กันไป

 

ระยะเวลาอันยาวนานของการทำงานร่วมกันนับสิบปีกำลังสิ้นสุดลงแล้วในวันนี้

 

กองถ่ายแฮร์รี่ พอตเตอร์ได้ปิดฉากลงอย่างสมบูรณ์แล้ว

 

ใช้เวลาอยู่นานนับวันในการที่นักแสดงแต่ละคนจะเก็บเกี่ยวช่วงเวลาสุดท้ายในสตูดิโอแห่งนี้ไว้ ทุกคนต่างพาตัวเองเข้าไปพูดคุย ขอบคุณ กอดอำลา ทั้งรอยยิ้มและน้ำตาเข้าหากันโดยที่ไม่มีใครอายใคร วินาทีนี้ถ้าหากใครที่ยังไม่เคยคุยกับใครสักคนแล้วล่ะก็ เวลานี้เหมาะสมที่สุดแล้ว

 

เพราะพวกเขาไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสได้กลับมาพบกับอีกเมื่อไหร่

 

ทอมมองดูสามโกลเดนทรีโอที่กำลังกอดกันกลมทั้งน้ำตาท่ามกลางวงล้อมของผู้คนมากมายรอบด้าน ถ้าจะถามว่าในเรื่องนี้ใครที่จะผูกพันกันที่สุด ก็คงไม่แดนเนียล ลูเพิร์ท และเอมม่าจริงๆ

 

“ไงล่ะเรา มายืนยิ้มเป็นพระเอกอะไรตรงนี้”

 

เจสัน ไอแซคส์หรือคนที่รับบทเป็นลูเซียส มัลฟอย พ่อของเดรโก มัลฟอยวางแขนลงบนบ่าของทอมด้วยรอยยิ้มกว้าง เขาทอดสายตามองไปตามทางที่ทอมมองไปบ้าง

 

“ไม่ไปร่วมวงกับเขาเหรอ”

 

ทอมส่ายหัวน้อยๆ เขายังคงมองไปทางน้ันด้วยรอยยิ้มแบบเดิมพลางตอบออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ติดขำเล็กน้อย

 

“ปล่อยน้องๆ ไปดีกว่าครับ”

 

เจสันเบะปากเล็กน้อยกับการวางมาดเป็นพี่ชายแสนดีของทอม เขายกมือข้างที่วางบนไหล่ของทอมขึ้นขยี้เส้นผมสีบลอนด์ทองของคนที่แสดงเป็นลูกชายของเขาอย่างมันเขี้ยว บางทีเขาก็รู้สึกผูกพันกับเด็กคนนี้จนมองว่าเป็นลูกชายของเขาอีกคนไปเสียแล้วเหมือนกัน

 

และทำไมเจสันจะไม่รู้ล่ะว่าเจ้าลูกชายตัวดีของเขาคนนี้ มองน้องคนหนึ่งด้วยสายตาแบบไหน

 

ในโลกมายาแห่งนี้ที่การแสดงและการวางมาดต่างๆ ที่แสดงออกมาล้วนแต่เป็นหน้ากากที่หลายคนสร้างขึ้นมาเพื่อปกปิดตัวตนหรือเพื่อสร้างตัวตนของตัวเองแล้ว แน่นอนว่าเด็กข้างกายเขาก็ล้วนเคยทำ แต่ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะโกหกได้ อย่างเช่น สายตา

 

“ทอม มีอะไรติดค้างในใจก็พูดออกไปซะนะ วันนี้คงจะเหมาะที่สุดแล้ว”

 

ดวงตาสีจางจ้องคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าด้วยความอายเล็กน้อยที่เหมือนอีกฝ่ายจะรู้ความรู้สึกลึกๆ ที่เขาแอบเก็บงำเอาไว้นานเข้าจนได้ เจสันมองตอบความไร้เดียงสานั้นด้วยรอยยิ้มสุขุม เขาตบบ่าลูกชายอีกคนของเขาเพื่อให้กำลังใจ

 

เขาถูกลูเซียส มัลฟอยอ่านออกเสียหมดเลย ให้ตายเถอะเฟลตัน

 

ทอมหันไปมองยังสามเพื่อนซี้กลางวงล้อมอีกครั้ง ทั้งสามยังคงเกาะติดกันอย่างดีโดยที่มีทุกๆ คนรุมล้อมเข้าไปพูดคุย เขาคงรอให้ทุกคนแยกออกจากกันก่อนก็คงจะไม่สายไปหรอกมั้ง

 

 

หลังจากที่ทอมปลีกตัวออกมาพักใหญ่ ตัวเอกอย่างแดเนียลที่เริ่มพูดคุยกับทุกคนจนครบก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ได้คุยกับคนๆ หนึ่ง เขาหมุนตัวไปมาเพื่อมองหาคนที่เขาตามหาอยู่ซักพักแต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่เห็น คนที่มีเส้นผมโดดเด่นที่สุดในกองถ่ายนี้

 

“หาพี่ชายผมบลอนด์รึเปล่าจ๊ะ”

 

แดเนียลหันพรึบไปตามต้นเสียง เขามีท่าทางเลิ่กลั่กและเขินๆ เล็กน้อยแต่ก็พยักหน้าตอบไป

 

“เห็นเขาแยกไปพักที่มุมนู้นน่ะ ลองไปดูนะ”

 

คนแสดงเป็นแฮร์รี่ร้องอ๋อออกมาเบาๆ พลางมองตามนิ้วมือของหญิงสาวที่ชี้ทางไปหาคนที่เขาต้องการเจอ เขาก้มหัวขอบคุณเธอก่อนจะรีบวิ่งไปทางมุมที่เจ้าหล่อนว่า

 

ก็ภาวนาว่าอีกฝ่ายจะยังนั่งพักอยู่ตรงนั้น

 

และพระเจ้าเหมือนจะเข้าข้างแดเนียลอยู่พอสมควร ทอม เฟลตันยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น แต่ปัญหาก็อยู่ที่ว่าเจ้าตัวกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนพร้อมกับหลับตาเหมือนคนที่กำลังงีบและไม่ต้องการให้ใครเข้าไปกวนนี่น่ะสิ ทำให้แดเนียลลังเลใจเล็กน้อยที่จะเข้าไป

 

แต่..จะให้เขาจากไปทั้งๆ อย่างนี้ เขาก็ไม่อยากทำ

 

ในระหว่างที่กำลังตีกับตัวเองในหัวว่าควรจะข้าไปปลุกคนที่กำลังงีบดีไหม ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ทอมขยับตัวและปรือตามองมาด้านหน้าพอดี หัวคิ้วของเขาขยับเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อสายตาจับภาพได้ว่าเป็นใครที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าไม่ไกลออกไป

 

“แดเนียล?”

 

“อา ฉันเอง”

 

ทอมขยับตัวยืดขึ้นเพื่อนั่งให้ดีๆ เขาขยี้ตาเล็กน้อยก่อนจะตบลงที่เบาะว่างข้างตัวเพื่อให้คนที่ยังยืนเคว้งอยู่มานั่ง แดเนียลอมยิ้มจางๆ และรีบขยับขาก้าวเข้าไปนั่งแทบจะทันที

 

คนเป็นพี่ยังมีท่าทางง่วงงุนอยู่ แดเนียลลอบสังเกตใบหน้าของอีกฝ่ายก่อนจะต้องเม้มปาก เรื่องที่เขาคิดว่าจะมาชวนอีกคนพูดมันหายไปจากหัวสมองเสียเฉยๆ ไหนจะยังอาการประหม่าที่เกิดขึ้นตอนนี้อีก ไม่รู้สึกว่ามันจะง่ายดายเหมือนคนอื่นๆ ที่เขาได้ไปพูดคุยเลย

 

“ถามอะไรหน่อยสิ”

 

แดเนียลสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อจู่ๆ คนข้างกายก็เอ่ยขึ้นมาแทน เขาหันกลับไปมอง ก็พบว่าทอมกำลังเท้าแขนกับที่วางแขนและกำลังจ้องมาทางเขาด้วยสายตา… สำรวจ และที่น่ารู้สึกใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมากกว่านั้นก็เพราะเหมือนเขากำลังถูกเดรโกมองอย่างประเมินอยู่เลย

 

ร่างเล็กเลิกคิ้วขึ้น พยายามทำใจให้นิ่ง นั่งรอฟังว่าทอมจะถามอะไรตัวเอง

 

ไม่ใช่แค่แดเนียลที่ประหม่า ทอมเองก้รู้สึกประหม่าไม่น้อย ด้วยท่าทางของเขาที่แสดงออกมาตอนนี้แม้จะดูชิวมากขนาดไหน แต่แท้จริงแล้วใจของทอมกลับเต้นอย่างแรงจนกลัวว่ามันจะเด้งออกมาจากอก เขาเองก้ต้องใช้เวลาอยู่นานกว่าจะเค้นหาเสียงของตัวเองเจอ

 

“คือ.. หลังจากนี้เราจะมีโอกาสได้เจอกันอีกไหม”

 

เมื่อได้ถามออกไปแล้ว ในอกของทอมก็รู้สึกโล่งราวกับได้ยกภูเขาออกจากอก เขาลอบถอนหายใจออกช้าๆ และจ้องดูปฏิกิริยาของแดเนียล อีกฝ่ายก็ดูจะงุนงงเล็กน้อยเมื่อเจอคำถามนี้ ใบหน้าที่ยังคงอยู่ใต้กรอบแว่นมีแววครุ่นคิดเล็กน้อย ชักจะแยกไม่ออกแล้วว่าคนไหนแดเนียลคนไหนแฮร์รี่

 

แดเนียลฉีกยิ้มเล็กน้อยกับคำถาม น่าตกใจอยู่ไม่น้อยที่คำถามของทอมดันรู้สึกตรงใจของเขาเสียเหลือเกิน ดวงตาสีฟ้าสดใสจ้องตอบเข้าไปยังดวงตาสีฟ้าจางที่ยังคงนั่งเท้าแขนรอคำตอบจากเขาอยู่

 

“นายรู้เบอร์โทรศัพท์ของฉันใช่ไหม”

 

“อื้ม ใช่”

 

“รู้ไอดีว็อทแอป?”

 

“.. ถูก”

 

“แล้ว…” แดเนียลเว้นวรรคเล็กน้อย ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากัน “รู้ที่อยู่บ้านฉัน?”

 

“นั่นก็ใช่… ฮะ? แดน…”

 

“ที่เหลือก็… ไปคิดต่อเอาเองนะครับ”

 

เจ้าของบทแฮร์รี่พอตเตอร์ส่งยิ้มยียวนให้กับคนเป็นพี่ทิ้งท้ายก่อนจะรีบผุดลุกขึ้นจากเบาะนุ่ม เขาหันมาขยิบตาให้คนที่ยังนั่งยิ้มเล็กยิ้มน้อยอีกรอบก่อนจะรีบวิ่งกลับเข้าไปด้านในอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ทอมได้แต่นั่งยิ้มแก้มปริแทบไม่หุบอยู่ที่เดิม

 

ทอมส่ายหัวไปมาเล็กน้อยให้กับความทะเล้นที่วิ่งหนีเขาไปแล้ว หากคิดจะแกล้งคืนตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว ที่สำคัญคือคงจะไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ เอาไว้…มีเวลาส่วนตัวด้วยกันมากกว่านี้ค่อยคิดบัญชีทบต้นรวมดอกทีเดียวก็คงไม่สาย

 

เพราะโอกาสของเขา ยังคงมีอีกเยอะ

 

 

 

FIN

---

 

หัวข้อชาเลนจ์ที่ 3 ค่ะ ! แอบมาช้า(ไม่)นิดหน่อย แต่ก็ยังมานะคะ เราจะเก็บให้หมดแม้จะช้าไปนานก็ตามค่ะ ฮึ่มมมม!

ตอนนี้ขอมาแบบโลกนอกจอแก้วนะคะ อดให้เขาอยากมีโมเมนต์กุ๊งกิ๊งกันไม่ได้จริงๆ ชอบเขียนคู่นี้จังค่ะ มันน่ารัก มันเขียนลื่นดี ชอบบง่ะ ฟามรักแบบผู้ใหญ่(ที่เราก็ยังเข้าไม่ถึง) ถ้าชอบถ้าใช่ฝากคอมเมนต์ด้วยยนะคะ อยากอ่านฟีดแบคจากทุกๆ คนน แท็กในทวิตเราก็มีนะจ้าา #CLDMHPwhis รักกส์